Zaterdag 11 november 2023. Een dag met twee gezichten: in zuidelijke delen van Nederland feest en vreugde, omdat Prins Carnaval bekend wordt gemaakt en de voorbereidingen voor Carnaval vandaag officieel gaan beginnen. Daar staat deze datum bij SVOD meer in het teken van verlies. Het verlies van een markante persoonlijkheid, oud-speler van Oostkapelle en oud-trainer van beide fusieclubs en daarnaast scheidsrechter op de voetbalvelden: Stoffel Schipper.

Als stilte oorverdovend kan zijn, dan hebben beide teams dat vandaag wel duidelijk gemaakt: je kon het gras horen groeien tijdens de minuut stilte die voor de wedstrijd werd gehouden. 

Na deze betuiging van respect en de plichtplegingen tussen aanvoerders en scheidsrechter werd de wedstrijd afgetrapt op een afgeladen Sportpark Oosterloo. Het had niet misstaan als Mattie Brand net als vroeger de kaartjes zou hebben verkocht voor deze wedstrijd en de lootjes in de kantine in de rust en na de wedstrijd. Maar helaas moesten we het zonder dit alles doen en konden de ongeveer 5 toeschouwers geen prijzen mee naar huis nemen.

Na de 1-0 overwinning van vorige week op ZSC’62 2 moest er vandaag wederom worden aangetreden tegen een belofte elftal: Duiveland 2. Voor het begin van deze wedstrijd is het verschil tussen beide teams slechts 1 punt en ook 1 positie. Met de kanttekening dat Duiveland hier wel een wedstrijd meer voor nodig heeft gehad. Bij een overwinning zouden we dus 2 punten boven de tegenstander van vandaag komen te staan, met een wedstrijd tegoed.

De leider had een luxeprobleem, doordat er een selectie van 17 man was. Om toch enige vorm van democratie te tonen, waren er alleen per positie spelers aangewezen en moest iedereen onderling maar uitvechten wie er zou beginnen en wie er later in zou komen. De winnaars van deze onderlinge gevechten: Ingmar, Daan, Micha, Rick P., Patrick S, Luuk, Corné, Maikel, Niek, Patrick W. en Alexander. De bank werd bezet door Jeroen als non-playing leider, Ruben B., Ruben C., Thomas, Thijs, Joeri en Mika. Een bank waar menig team in onze klasse jaloers op zou (mogen en moeten) zijn.

SVOD trapt af onder een bewolkte lucht en bij aangename temperaturen om te voetballen. Direct vanaf de aftrap worden de intenties van Duiveland duidelijk: hoog druk zetten en de bal afjagen, zodat het verzorgde voetbal van de SVOD niet uit de voeten zou komen. En eerlijk is eerlijk: hier slaagden ze in eerste instantie goed in. Na een minuut of 5 weten zij wederom de opbouw van de lokale helden te verstoren en met een splijtende pass wordt de linkerspits de diepte in gestuurd. Daan werd hierbij op waarde en snelheid geklopt, de rugdekking was uit positie en zo kon het zijn dat de spits alleen voor Ingmar verscheen. Een ziedend schot, een keeper als aan de grond genageld en de 0-1 was een feit. Geen goed begin.

Ook in het vervolg kon er weinig voetbal tegenover worden gezet en was het spelbeeld erg onrustig. Veel onnodig en telkens snel balverlies, elkaar niet goed kunnen vinden en de automatismen waren nog niet aanwezig. Duiveland kon er verder net zo min veel tegenover stellen. En zo ging het spel erg heen en weer, zonder dat het echt tot kansen leidde en Duiveland makkelijk overeind kon blijven. Totdat Patrick W het op z’n heupen kreeg, z’n directe tegenstander het nakijken gaf en richting het strafschopgebied van de tegenstander kon gaan. De back zag maar één oplossing en voorkwam met een ongeoorloofde actie een verdere doortocht. Het terechte fluitje klonk. Was het er binnen of was het er buiten? Twijfel aan beide zijden, maar voor 1 persoon was er geen enkele twijfel: de scheidsrechter wijst gedecideerd naar de stip. Natuurlijk horen daar dan de nodige discussies bij, maar de leidsman was niet te vermurwen. En zo nam onze aanvoerder zijn verantwoordelijkheid door deze buitenkans op te eisen. Dit had hij achteraf beter niet kunnen doen. Waar alle geel-blauwen hoopten op een verwoestende uithaal dwars door het net of de keeper op het verkeerde been zetten met een bekeken schot, werd het niet meer dan een slap aftreksel en een makkelijke prooi voor de keeper. Hierbij kon deze z’n kleren zelfs nog schoon houden. Helaas, want gezien het spelbeeld was een gelijkmaker wel begrijpelijk geweest.

Zo ging de eerste helft nog steeds heen en weer, zonder veel hoogtepunten. Na een half uur kwamen er frisse krachten binnen de lijnen (Ruben B voor Rick en Thomas voor Luuk) en zo werd de zoektocht naar de gelijkmaker voortgezet. Kort voor rust kon Duiveland tot drie keer toe in luttele ogenblikken alleen een doortocht voorkomen door aan de arm van onze mannen te gaan hangen. Bij de derde keer vond ook de scheidsrechter het voldoende en mocht er iemand al vervroegd aan de rust beginnen. De toegekende vrije trappen konden helaas niets veranderen aan de stand.

In de rust mochten de volgende spelers zich opmaken voor hun inbreng: Mika en Thijs voor Patrick S en Daan; Ruben C voor Maikel en Joeri voor Alex.

Na rust een eenzijdig spelbeeld, gesterkt door de man meer situatie. Waar het spel in de eerste helft aan beide kanten te zien was, was dit in de tweede helft vooral op de helft van Duiveland. SVOD ging nu hoog druk zetten en de tegenstanders afjagen. Tot grote kansen leidde dit niet en Duiveland kon nog relatief makkelijk overeind blijven. Toch kreeg Maikel, weer terug in het veld gekomen, het voor elkaar om met een splijtende pass Ruben C alleen voor de keeper te zetten. Zijn volley mistte helaas venijn en richting om tot doelpunt gepromoveerd te worden. Ook bij corners ontstond er steeds meer gevaar en waren er enkele scrimmages voor het doel van de uit-ploeg. Alleen waar het om draait, het maken van doelpunten, dat bleef uit. Ondanks alle pogingen en alle druk op het doel van de tegenstander wil de bal maar niet binnen de palen over de lijn. Zolang er zoveel druk wordt gezet op jacht naar de gelijkmaker is het altijd oppassen voor uitbraken. Zo ook vandaag. Gelukkig kon Ingmar z’n doel de rest van de middag verder schoon houden en konden we blijven gaan voor de, intussen, verdiende gelijkmaker. Alleen is een wedstrijd niet oneindig en begint de tijd inmiddels in het voordeel van de gasten weg te tikken. Op het moment dat het erop begint te lijken dat de punten van het park worden weggekaapt, wordt de bal nogmaals de 16 in gepompt. Thomas probeert de bal aan te nemen, de bal stuitert omhoog, komt tussen Thomas en z’n tegenstander in en raakt daarbij een arm. Wederom een gedecideerde scheidsrechter: een tweede penalty voor de thuisploeg. En ook nu weer felle protesten zonder succes. De bal wordt uit onvrede nog weggetrapt, zonder consequenties. Zo komt Luuk een andere bal ophalen bij de dug-out: hij zal toch niet in minuut 89 dit op zich nemen? Maar nee, hij komt de bal halen, ontfermt zich vervolgens over de penaltystip (ook de tegenstander kijkt vast wel eens tv en ziet dat het zinvol kan zijn om de stip om te ploegen) en overhandigd de bal aan Joeri. Na de wissel met Alex nu ook de aanvoerder. Blijkbaar moet je dus aanvoerder zijn om een strafschop te mogen nemen in dit team. Gezien de eerdere penalty deze wedstrijd en de druk door de tijd op de klok, is het extra spannend. Misschien meer spanning voor de bank dan voor de nemer, want heel koel en beheerst weet hij het leer in het doel te plaatsen. Keeper geklopt en de 1-1 stand op het bord.

Nog een paar minuten. Doordrukken of opletten alsnog de bietenbrug op te gaan? Voordat daar het hoofd over gebroken hoeft te worden fluit de scheidsrechter voor de laatste keer. SVOD blij dat het op het scheiden van de markt nog een punt uit het vuur kon slepen, waar de frustraties bij Duiveland nog erg hoog zitten en zij vinden van 2 punten bestolen te zijn. Zo kan het verkeren.

Helaas was Mattie ook nu al weg en dus geen rad van avontuur en geen goed gevulde boodschappentas of alcoholische versnaperingen, anders dan de zelf aangeschafte.

Een ieder bedankt die ervoor heeft gezorgd dat we vandaag weer een goed gevulde selectie hadden, Ruud bedankt voor het vlaggen en Jeroen om zich als leider op te stellen.